مقایسه روان کننده بتن با فوق روان کننده یکی از مطالب مهم در صنعت ساخت و ساز به شمار می رود.لازم است کسانی که در این عرصه فعالیت دارند اطلاعات کافی در این زمینه داشته باشند زیراهرکدام از انواع افزودنی های بتن جهت رسیدن به هدف خاصی به مخلوط بتن اضافه می شود و ویژگیهای خاصی به آن می دهند.
دراین مطلب از سایت بتن کاور به مقایسه روان کننده بتن با فوق روان کننده خواهیم پرداخت وشما با تفاوت ها وشباهت های آن اشنا خواهید شد.
درایران روان کننده ها و فوق روان کننده ها بتن ایران با استفاده از چهار مواد مختلف نفتالینی، لیگنو، ملامینی و پلی کربو کسیلاتی تولید می شود و در عرصه ی ساخت و سازمورد استفاده قرار می گیرد. این افزودنی ها هر کدام کیفیت و ویژگی های مخصوصی دارد و شما می توانید این محصولات را بر اساس انتظارات، شرایط مختلف اجرایی و مکان مورد استفاده انتخاب کنید.
روان کننده در سه نوع معمولی، روان کننده زود گیر، وروان کننده دیر گیر تولید شده است. ابرروان کننده و کاهنده قوی آب PSR410 که در دسته ی افزودنی های بتن می باشد، افزاینده کارایی و اسلامپ داشته و نقش بسیار مهمی در مقاومت نهایی دارد.
فوق روان کننده ها در دونوع نرمال ودیرگیر در بازار موجود است.
ابر روان کننده ها نیز بر پایه پلیمرها تولید شده است که با استفاده از آن با کاهش مقدار اسلامپ، کاهش میزان حباب سازی .خمیر نشدن ملات روبرو خواهیم شد. ابرروان کننده و کاهنده قوی آب PCN240 یکی دیگر از محصولات بتن کاور است که بر پایه پلی کربوکسیلات اتر با کاهندگی شدید نسبت آب به سیمان می باشد.
مقایسه روان کننده بتن با فوق روان کننده بتن و انواع آن
شباهت روان کننده بتن با فوق روان کننده ها:
یکی از ویژگیهای بتن این است که تحت تاثیر نسبت وزنی آب به سیمان قرارمی گیرد. به این ترتیب که مقدار چگالی خمیرسیمان با کم شدن مقدار آب آن افزایش پیدا می می کند وباعث افزایش کیفیت هرچه بیشتر بتن می شود ومیزان مقاومت فشاری وخمشی آنرا بالا می برد.
با کاهش نفوذ پذیری بتن، از تخریب آن در برابر عوامل تخریب کننده مثل هوازدگی، کاهش ترک خوردگی بتن دراثر انقباض جلو گیری خواهد کرد.
کاهش میزان آب درمخلوط بتن باید به نحوی انجام شود که کیفیت بتن را نیز حفظ کند. وامکان دارد که کاهش میزان آب باعث سفت شدن مخلوط یا کم شدن میزان کارآیی بتن ها شود. به همین دلیل افزودنی های روان کننده بتن که به آن کاهنده آب نیز گفته می شود.پیشنهاد می شود که ضمن آنکه میزان آب بتن را کاهش می دهد با اصلا ح خواص بتن، باعث می شود هیچ آسیبی به بتن وارد نشود.
در حقیقت روان کننده ها وفوق روان کننده ها یکی از افزودنی های مهم در صنعت ساخت وساز شمرده می شود. این روان کننده ها بر اساس قدرت کاهندگی آب یا میزان روان کنندگی بتن تقسیم بند می شود.
همانطور که می دانید روان کننده بتن یکی از اولین و پر کار بردترین مواد افزودنی های بتن است که بر پایه لیگنوسولفونات سنجیده می شود. نسبت آب به سیمان آن در هر متر مکعب بیشتر از 45/0 هست.
فوق روان کننده بتن که دومین نسل روان کننده ها محسوب می شود بر پایه نفتالین تولید می شود و نسبت آب به سیمان آن 4/0 تا 45/0 می باشد.
فوق روان کننده های دیگری هم تولید شده است که به عنوان آخرین نسل روان کننده ها معروف است و براساس کربوکسیلات می باشد وبه آن ابر روان کننده نیز گفته می شود و بیشتر برای بتن ریزی در جاهایی که تراکم میلگرد بالا و حجم زیاد دارد مورد استفاده قرار می گیرد. و گاهی ازآن به عنوان رزین سنگ مصنوعی با غلظت بالا می توان استفاده کرد.
تغییراتی که در غلظت افزودنی های بتن بوجود می آید مثل روان کننده ها یا کاهنده آب باعث تغییر خاصیت و مقدار مصرف بتن ها می شود.
لیگنوسولفونات چون خاصیت دیر گیری دارند حالت روانی بتن را به خوبی حفظ می‌کند.
در مورد مواد نفتالینی باید بدانید که چندان کند گیر نیستند اما انواعی از آن با حالت خنثی و دیر گیر وجود دارد که به همین دلیل خاصیت حفظ روانی آن چندان مناسب نیست.
فوق روان کننده هایی که از نوع پلی کربوکسیلات هستند با مقدار ماده جامد 40 تا 42 درصد ضمن مصرف 3 تا 5 در صد وزن سیمان، کاهش آب تقریبا 12 تا 35 درصد در پی خواهد داشت که اگر مقدار مصرف این مواد را کمتر کنیم قدرت کاهندگی آن نیز کمتر خواهد شد.
نوع دیگر فوق روان کننده ها فرم الدئید نفتالین سولفوناته فشرده با غلظت 33 تا 37 درصد ماده جامد دارد. با میزان مصرف 2 تا 5 درصد وزن سیمان، که کاهش 12 تا 22 درصدی آب را در پی خواهد داشت. میزان مصرف کمتر این مواد باعث کاهندگی قدرت آن می شود.
البته باید به این نکته توجه داشت که در مقادیر پایین از این مواد، روان کنندگی کاهنده های معمولی بیشتر از فوق روان کننده ها است.
مقایسه روان کننده بتن با فوق روان کننده ها و مهم ترین تفاوت آنها
فوق روان کننده ها نسبت به روان کننده ها معمولی، میزان کاهندگی بیشتری دارند و این میزان بین 12 تا 25 درصد می باشد.
نسل این دو افزودنی نیز باهم متفاوت است. نسل اول این افزودنی ها بر پایه ی لیگنو سولفونات تولید می شود که به عنوان پر کاربرد ترین روان کننده بتن مورد استفاده قرار می گیرد.
نسل دوم یا همان فوق روان کننده ها بر پایه ی نفتالین تولید شده است که در هنگام استفاده برخاصیت بتن تاثیرات خاصی دارد.
مقایسه روان کننده بتن با فوق روان کننده و تفاوت ترکیب های شیمیایی آن
موادی که در ترکیبات روان کننده ها به کار گرفته شده است باعث ایجاد خواصی دراین محصول می شود. این ترکیبات عبارتند از:
- پلیمرها ی هیدروکسیل دا ر
- مشتقات و تر کیبات اسید هیدروکسی کربوکسیلیک و نمک های آن
- مشتقات و ترکیبات اسید لیگنوسولفونیک و نمک های آن
- مواد غیر یونی اثر کننده بر سطح: سایر پلیمر های مصنوعی مانند پلی
فوق روان کننده ها نیز دارای ترکیبات شیمیایی زیر است:
- نمک ها اسید نفتالین سولفونیک غلیظ شده با وزن مولکولی بالا
- نمک های غلیظ شده ملامین سولفات
- لیگنوسولفات های اصلاح شده
- پلیمر های مصنوعی مانند پلی استایرن سولفوناته، پلیمر های هیدروکسیل دار و برخی از کوپلیمر های محلول در آب یا ترکیبی از آن ها
مقایسه روان کننده بتن با فوق روان کننده بتن در مراحل گیرش
اندازه ی ذرات سیمان وترکیبات شیمیایی درون بتن، دمای محیط ونسبت آب به سیمان بر زمان گیرش آن تاثیردارد.
بعضی از روان کننده ها مثل اسیدهای هیدروکسی و لیگنوسولفونات ها در دمای 18 تا 39 درجه سانتی گراد تقریبا بین1 تا 3 ساعت تاخیر در گیرش بتن به وجود می آورند.
اگر میزان روان کننده ها را در بتن افزایش دهیم در زمان گیرش بتن نیز تاخیر به وجود می آید. غالبا در فوق روان کننده ها با میزان مصرف متعارف این افزودنی به بتن گیرش مخلوط بتن کاملا قابل کنترل می باشد.
مقایسه روان کننده بتن با فوق روان کننده بتن در هنگام آب انداختگی بتن
روان کننده ها و فوق روان کننده های بتن که به آن افزودنی های کاهنده ی آب نیز گفته می شود در واکنش آب انداختگی تاثیر یکسانی ندارند. روان کننده ها باعث افزایش آب انداختگی بتن می شود. البته ترکیب های اصلاح شده ی آن ها هیچ تاثیری بر آب انداختگی ندارند.
فوق روان کننده ها آب انداختگی بتن را به علت ایجاد حباب هوا کم می کند، مگر در مواردی که از این افزودنی بیش از حد معمول استفاده شود.
نکته قابل ذکر این است که در این موارد اگر آب انداختگی صورت بگیرد بتن تازه ممکن است پس از اضافه کردن روان کننده ها دچاراز هم پاشیدگی شوند که علت آن ممکن است مربوط به اشکالاتی باشد که در دانه بندی سنگدانه ها وجود دارد و نه به علت آن که مواد روان کننده به آن افزوده شده است.
تاثیر روان کننده های بتن در میزان اسلامپ
در بتن هایی که حاوی کاهنده آب می باشد، اسلامپ نشان دهنده میزان کاهش روانی بتن در واحد زمان می باشد. بتن هایی که دارای فوق روان کننده ها هستند نسبت به بتن های دارای روان کننده ها، اسلامپ بیشتری دارند.
روان کننده ها بر پرداخت سطح بتن تاثیر دارد. به این ترتیب که بتن های دارای فوق روان کننده ها به علت کاهش آب انداختگی و کاهش شدید روانی بتن به سختی پرداخت می شوند و همچنین باعث می شود که بتن ها حالت پوسته پوسته شدن پیدا کنند و یا بتن ها را مساعد ترک هایی می کند که بر اثر جمع شدگی خمیری بوجود می آید.
دراین شرایط باید از روشهای مثل مرطوب کردن استفاده کنید تا تبخیر دیر تر صورت بگیرد. این روشها باید بادقت انجام شود تا از تاثیر منفی بر بتن جلوگیری کند.
یک پاسخ
سلام تاثیر روان کننده های بتن در میزان اسلامپ چطوری برآورد میشه؟